Rozdział 71 "Panno Collins, zgadza się pani na baję? "

- Justin! Stójcie! – otworzył szerzej drzwi, słysząc mój głos, a ja podbiegłam z Jake’em do samochodu. –Nie wzięliście pewnych rzeczy.

-Czego? – spytał i wysiadł z samochodu. Zmarszczył brwi. –Laptop! – krzyknął i chciał wrócić do domu. Złapałam go za nadgarstek. Wybuchłam śmiechem i pokręciłam przecząco głową.

-Jest w bagażniku. – odpowiedziałam a on odwrócił się do mnie przodem.

-No to czego? – jęknął.

-Justin! Szybciej! – krzyknął i zatrąbił Kenny z samochodu. Wywróciłam oczami.

- Nas. – powiedziałam a on wytrzeszczył oczy.

-Naprawdę? Zrobisz to dla mnie? – zapytał wciąż nie dowierzając. Pokiwałam głową a on pocałował mnie w usta. – Idź spakuj tylko najpotrzebniejsze rzeczy, a resztę dokupimy. – pokiwałam głową i dałam Jacoba Justinowi. Bez niego szybciej sobie poradzę. – Ej Scooter… - usłyszałam tylko głos Justina i weszłam do domu z uśmiechem na ustach. Wbiegłam na górę i spod łóżka wyciągnęłam walizkę. Spakowałam kilka bluzek, spodni, kosmetyki, bieliznę i ciuszki Jacoba. Zmieściłam się, bo była spora. Zeszłam z nią na dół i założyłam wygodniejsze buty. Zakluczyłam dom, bo Gaby z Melanie jeszcze nie było. Wypuściłam powietrze z ust i podeszłam do Justina, który miał wielki uśmiech na twarzy. Nawet nie zauważyłam kiedy zdążył przełożyć fotelik małego z jego samochodu. Wzruszyłam ramionami i usadowiłam się obok mojego skarba, gdy Justin wkładał moją walizkę do bagażnika. Chwilę potem siedział koło mnie a samochód, w końcu ruszył. Spojrzałam na Justina, który splótł nasze dłonie. Podniósł je i złożył buziaka na mojej dłoni. Uśmiechnęłam się opierając głowę o jego ramię. Zapowiada się trzy miesięczna podróż po Europie. Zastanawiało mnie tylko to dlaczego w planach nie było Polski. Przymknęłam oczy, ale byłam pewna, że Polish Beliebers są zawiedzione.

Obudziłam się dopiero gdy wylądowaliśmy w Rzymie. Przetarłam zaspane oczy i rozejrzałam się po samolocie. Była tylko nasza trójka. Justin uśmiechał się od ucha do ucha z Jacobem na rękach, który usnął. Co mu się dziwić. To był jego pierwszy lot, a na dodatek jest wieczór. Mam tylko nadzieję, że nie będzie się budził w nocy.  Uśmiechnęłam się lekko i wstałam.

- Jutro wieczorem masz koncert, tak? – spytałam gdy wyszliśmy z samolotu, przytaknął i zobaczyliśmy pełno fanek i paparazzi. Wywróciłam oczami, ale złapałam Justina za wolną rękę. Niby powinnam się była przyzwyczaić, ale nadal obawiam się tylu fanów, sam na sam. Ledwo przedostaliśmy się do samochodu. Wypuściłam w środku powietrze i wzięłam synka od jego taty. Wzięłam go na ręce tak jak niemowlaka. Niedawno był niemowlakiem. No w sumie nie tak nie dawno. Rok i trzy miesiące temu się urodził. Przekręciłam głowę w prawą stronę i uśmiechnęłam się delikatnie.

Ciężko było Cię urodzić, mały. Ale było warto. – pomyślałam i pocałowałam małego w czółko.

Kiedyś byłam na zakupach w sklepie z ubrankami dla dzieci. Musiałam kupić Jacobowi coś cieplejszego na zimę. Wtedy moją uwagę przykuły słodkie ubranka dla dziewczynek. Pomyślałam sobie, że chciałabym mieć dziewczynkę. Ale nie teraz, chociaż jeśliby się stało… cieszyłabym się. Jednakże, wolałabym urodzić dziewczynkę gdy Jacob podrośnie. Na razie chcę skupić się tylko na nim.

Spojrzałam na Justina, który wyglądał przez rozchyloną szybę i machał uśmiechając się do swoich Beliebers. Uśmiechnęłam się wiedząc, że jest szczęśliwy. Odgarnęłam Jacobowi włoski z czoła i usłyszałam, że krzyki zmalały na sile. Odkręciłam głowę w prawą stronę.

- Za 10 minut będziemy w hotelu. – powiedział Justin powoli zmęczonym głosem. Przytaknęłam i posłałam w jego kierunku mały uśmiech.

- Mogę Ci zadać pytanie? – zaczęłam ruszać lekko rękami, bo Jacob się zaczął wiercić. Poskutkowało, ale nie przerwałam czynności.

-Mhm?

- Czemu nie dasz koncertu w Polsce? – spytałam i podniosłam głowę, by spojrzeć na mojego męża.

Minął miesiąc od tego, kiedy wylądowaliśmy w Rzymie. Wiedziałam jak to będzie, bo już byłam z Justinem w trasie. Mimo to, JournalsTour była zdecydowanie cięższa i pracowita niż BelieveTour. Justin przez ten miesiąc miał dużo koncertów, prób śpiewu i układów. Przyglądałam się szczególnie układom, kiedy to główna tancerka wiła się obok Justina. Zapamiętywałam każdy jej i jego ruch. Nie mam pojęcia czemu, ale pomimo tego, że byłam zazdrosna, to podobał mi się ten układ. Jacob nie był nawet marudny. A z racji tego, że jego wujaszek miał więcej wolnego miał się z kim bawić. Byłam zadowolona z tego, że zdecydowałam się wyjechać z nim w trasę.

Położyłam się na łóżku bokiem i wpatrywałam się w Jacoba. Jednym z minusów w trasie było to, że nie można było wziąć łóżeczka i Jacob musiał spać z nami w łóżku.

Mały już smacznie chrapał kiedy ja chciałam zaczekać na Jussa. Mieli jakieś after party po koncercie, na które nie chciałam iść. Teraz będą mieli pięć dni przerwy, a chcieli uczcić dotychczasowe powodzenie podczas trasy.

Czemu nie chciałam iść na to przyjecie? Prychnęłam sobie w myślach, głupie pytanie. Jest Jacob, no niby mogłabym go zostawić z Alison, która z reguły nie chodzi na after party, ale sama z siebie nie chciałam tam chodzić. Znam tancerzy i całą resztę, ale nie czuję się tak swojo jak podczas poprzedniej trasy. Dzięki synkowi, mam jak się wykręcić.

Odgarnęłam jego włoski z czółka i obdarzyłam jego policzek siarczystym całusem. Uwielbiam jego pulchne poliki. Patrząc na Jacoba, jak równo unosi się jego klatka piersiowa, chciałam poczekać na Justina, ale nawet się nie zorientowałam kiedy moje oczy się zamknęły.

Obudziło mnie otwieranie drzwi. Przetarłam lekko oczy i otworzyłam je, żeby dostrzec smukłą sylwetkę. Odwróciłam się w prawą stronę i sięgnęłam prawą ręką do szafki, by zapalić lampkę. Musiałam na chwilę zmrużyć oczy, ale po chwili zauważyłam Justina Bieber’a.

- Nie chciałem Cię obudzić. – po jednym zdaniu wywnioskowałam, że wypili kilka piw.

-Nic się nie stało. I tak chciałam na Ciebie poczekać. Najwidoczniej mi się nie udało. – zasłoniłam dłonią usta, dlatego, że ziewnęłam. Justin zdjął koszulkę, ukazując swój wyrzeźbiony brzuch, a potem spodnie pozostając w samych bokserkach. Przygryzłam wargę.

-Czyżbyś mi się przyglądała? – spytał Justin odkładając ciuchy na fotel, stojąc tyłem do mnie. Pokręciłam przecząco głową, ale potem zdałam sobie sprawę, że nie widzi.

-Nie. – odpowiedziałam.

Po chwili Justin położył się na łóżko, po drugiej stronie Jacoba. Na początku na plecach, a ja zaczęłam się przyglądać jego prawemu profilowi. Może dla innych nie był idealny, dobra, nie oszukujmy się. Myślę, że dla mnie i dla wszystkich Beliebers jest idealny. Jego równo przycięte włosy, kości policzkowe, szczęka, czekoladowe oczy, idealny nos i głębokie, malinowe usta.

 Był zmęczony. Miał podkrążone i lekko czerwone oczy. Ostatnio strasznie schudł. Bałam się o niego. Przekręcił głowę moją stronę i zmrużył oczy.  Przekręcił się na bok, tak, że patrzył na mnie.

- Psst. .

- Nie obudź dziecka. – syknęłam cicho patrząc na niego.

-Bez obaw nie obudzę. Wszystko w porządku? Wyglądasz na zmartwioną. – zmarszczył nosek, na co się uśmiechnęłam.

-Bo się martwię. – odpowiedziałam wzdychając. Wyciągnął rękę w moją stronę i dotknął mojego policzka, uważając żeby nie położyć łokcia na synu.

- Victoria, nie zamartwiaj się proszę.

-Ale… - przyłożył mi palec na usta, uniemożliwiając mi wypowiedzenie słów.

- Nie martw się, a już na pewno nie o mnie. Widziałem jak patrzyłaś na mnie przez kilka dni. – uśmiechnął się lekko.  – Obiecujesz? – zaprzeczyłam ruchem głowy. Westchnął. – To spróbuj przynajmniej. – pokiwałam lekko głową i uśmiechnęłam się lekko. – Grzeczna dziewczynka. – z uśmiechem na ustach zabrał rękę z mojego policzka. Zrobiłam naburmuszoną minę a on chciał się zaśmiać, ale zakrył usta dłonią.

-Kocham Cię. – powiedział po chwili, przez sen.

- Ja Ciebie też, kochanie. – odpowiedziałam i zamknęłam oczy. Kawałek później odpłynęłam w krainę Morfeusza.

Siedziałam z Jacobem za kulisami sceny razem z Lindą, stylistką Justina oraz Samanthą, nową fryzjerką Justina i jego tancerzy, i z innymi ludźmi z ekipy. Dziewczyny są bardzo sympatyczne i fajne. Sam ma córeczkę, która ma już prawie cztery lata. Jest z nami w trasie, co bardzo mnie cieszy ponieważ Jake ma się z kim pobawić. Linda natomiast jest w czwartym miesiącu, co pozwala jej jeszcze na pracę w tej części trasy.

Justin aktualnie ma próbę do koncertu. Ogółem zostało jeszcze 6 godzin do jego rozpoczęcia.

- Camila zachorowała! – krzyknął choreograf. – Nie mamy innych tancerek! Żadna inna nie zna układu! – złapał się za głowę i wleciał do garderoby. Li i Sam spojrzały się na mnie.

- Co? – zapytałam zdezorientowana.

- Przerwa! – krzyknął sfrustrowany choreograf i wyszedł z pomieszczenia.

- Ty jesteś tancerką, Vika. – powiedziała Linda i podeszła do wieszaków, szukając czegoś.

- Mówiłaś, że Camila robi kilka błędów w układzie.

- No i co z tego? – spojrzałam na nie obie, miały szerokie uśmiechy na ustach. Myślę, że powinnyśmy się zakolegować.

- Oznacza to, że musisz znać układ. – dokończyła za nią Samantha.

- Oooo nie, nie, nie. Na pewno nie! – pisnęłam i odsunęłam się od niech. Na moje nieszczęście w stronę drzwi. 

- Mark! – krzyknęła Sam, a facet od układów przyszedł ze zmartwioną twarzą.

- Co jest? – zapytał a dziewczyny spojrzały na mnie. – Noo, narzeczona Justina i co z tego? – przyglądał mi się. – Zaraz. Idziesz ze mną! – złapał mnie za rękę i pociągnął w stronę sceny. Tak myślałam.  

Spojrzałam na dziewczyny i myślałam, że je zamorduję. One cały czas się uśmiechały i pomachały mi na pożegnanie. Gdy zniknęły mi z zasięgu wzroku zaśmiałam się z nich.

- Koniec przerwy! – krzyknął choreograf, a tancerze w sali tanecznej , włącznie z Justinem wstali z podłogi.

- Victoria? – zapytał Justin marszcząc nos, a ja wzruszyłam ramionami i uśmiechnęłam się lekko.

-Znalazłeś jakieś zastępstwo? – zapytała wysoka blondynka, o ciemno zielonych oczach. Była ładna i chamska, ale za to świetnie tańczyła.

- Oto ona. – odpowiedział i pokazał na mnie ręką. – Victoria Beadles. Tańczyła na BelieveTour oraz miała własną grupę taneczną, One Step. – powiedział, a tancerze spojrzeli na mnie z niedowierzaniem i podziwem. Justin rozejrzał się po grupce osób i uśmiechnął dumnie. Zaśmiałam się z niego w duchu. Osoby które, tańczyły razem ze mną w poprzedniej trasie Justina uśmiechały się od ucha do ucha. – Macie chwilę na przygotowanie i pokazanie Victorii kroków. Mam nadzieję, że szybko się uczysz. – powiedział do mnie, złapał za ramię i zniknął za sceną.

-Naprawdę będziesz tańczyć za Camilę? – zapytał Justin i zaczął do mnie podchodzić.

-Na to wygląda. –odpowiedziałam z uśmiechem, a on podniósł mnie do góry i okręcił kilka razy. Zauważyłam, że reszta osób się śmiała oprócz Becky, która weszła na scenę razem z Codym i Madison, i Tleniona Blondyna, która pytała się czy Mark znalazł zastępstwo.

- Kocham Cię. – szepnął mi do ucha.

- Wiem. – odpowiedziałam i odsunęliśmy się od siebie.

- Możemy zacząć? – zapytała Tleniona Małpa, czyli blondyna znudzonym głosem.

- Tak. Madison, możesz ze mną zatańczyć i pokazać Tori układ? – zapytał Justin i odwrócił się do Madi.

- Jasne – odpowiedziała i spojrzała się na mnie lekko uśmiechając.

- Znam układ. – powiedziałam zanim zdążyłam ugryźć się w język.

- Jak to? – zmarszczył brwi.

- Normalnie. Oglądałam wasze próby i koncerty. Prawdę mówiąc Camila robiła kilka błędów, ale było wystarczająco. – powiedziałam na jednym wdechu. Justin wpatrywał się we mnie z szeroko otwartymi oczami. Tak jak i wszyscy inni. Camila tańczyła z Justinem tylko do jednej piosenki na koncertach.

- Ach tak? – spytał  i uniósł brwi do góry z zadziornym uśmieszkiem.

- Wiem co masz na myśli. – odpowiedziałam i patrzyłam na niego.

- Conor, włącz muzykę. – chłopak który stał najbliżej jak na razie, magnetofonu, włączył piosenkę.

To nie była żadna z piosenek Justina. Uparł się, że na sam koniec każdego koncertu zatańczy do piosenek Innych wykonawców lub po prostu do jego ulubionych piosenek. Scooter się zgodził, ale z pewnym powątpieniem. Michael Jackson jest jego idolem i koniecznie chciał zatańczyć do jego piosenki. Wybrał „Dangerous”. Wywracałam oczami za każdym razem kiedy w domu puszczał piosenki i nieudolnie powtarzał niektóre ruchy MJ’a. Musiałam mu pokazać, na co ma zwracać uwagę i po tym jak się nauczył prawie że idealnie je tańczyć, uparł się na ten układ.

Stanęliśmy na środku sali i zaczęliśmy tańczyć. Po skończonym tańcu na Sali zapadła cisza. Oddychałam szybko ale nie czułam zmęczenia.

-Wow! – dało się usłyszeć ze strony Cody’ego.

-Zatańczyłaś to lepiej niż Camila. – powiedział Mark wchodząc na salę.

-Zrobiłam błąd przy…- zaczęłam ale Mark uciszył mnie jednym ruchem ręki.

-Justin i Victoria mają czas do koncertu. Przynajmniej z tańcem, bo Justin nie wiem jak głos. – zerknął na niego.

-Wszystko w porządku. – powiedział śpiewająco wyciągając na końcu. Reszta osób zakryła uszy śmiejąc się. – No wiecie co. – odpowiedział i założył ręce na klatce, lecz po chwili i on nie wytrzymał i śmiał się razem z nami. Justin przytulił mnie znienacka wciąż się śmiejąc a ja oplotłam go pasie i przytuliłam się do niego. – Jesteś tą jedyną. – szepnął a ja mocniej go przytuliłam.

Mówił mi jak piękna jestem. Jak bardzo mnie kocha. Jak wyjątkowo śpiewam i tańczę. Ale nigdy mi nie powiedział, że jestem tą jedyną.

Można powiedzieć, że się rozpłynęłam.

Od pamiętnego koncertu, na którym zatańczyłam z Justinem minęły trzy tygodnie. Tamten dzień zostanie w mojej pamięci na długo.

Justin przez poprzednie dwa tygodnie miał urwanie głowy. Wkurzało mnie to, że Becky się do niego przystawia, jak cholera. Czasami miałam ochotę wydłubać jej oczy, ale Cody powiedział mi, że ona leci tak na każdego. Ale mimo to przecież wie, że Justin ma żonę i syna. No dobra, wie tylko, że narzeczoną, ale to nie zmienia faktu, że jest zajęty. Ughh. Vika weź głęboki wdech i wydech. 

-Skarbie, proszę Cię, zjedz to. – od 10 minut trułam Jacobowi, żeby zjadł warzywa. Tylko Justin był wstanie „zmusić” go do tego za pierwszym podejściem.

-Nie. – odpowiedział i z powrotem zacisnął usta.

- A jak powiem, że w zamrażalniku są lody? Czekoladowe. – dodałam kiedy mały wpatrywał się we mnie swoimi bacznymi oczkami. Pokiwał twierdząco głową a ja uśmiechnęłam się lekko.

Mały na swoje szczęście zjadł większość tego co mu podałam, a potem bądź co bądź, musiałam mu dać te lody. Z drugiej strony sama z tego skorzystałam. Siedzieliśmy we dwójkę na kanapie w hotelowym pokoju i oglądaliśmy jakąś bajkę.

Aktualnie mieliśmy półtora tygodnia na koncerty w Wielkiej Brytanii. Ja i kilka innych osób nie musieliśmy opuszczać Londynu i tego samego hotelu, ponieważ nie byliśmy potrzebni do koncertów niedaleko Londynu. W prawdzie reszta i tak tu wracała. Mieliśmy jeszcze tydzień w Anglii. Zdałam sobie sprawę, że chyba chłopcy nie mają teraz trasy i powinni być w domu. Wzięłam telefon ze stolika i wyszukałam odpowiedniego kontaktu. 

Jeden sygnał.

Drugi sygnał.

Trzeci sygnał.

- Halo? – po drugiej stronie usłyszałam zachrypnięty głos jednego z One Direction.

- W końcu! – krzyknęłam do słuchawki.

- Victoria? Cześć! – krzyknął ucieszony Liam i usłyszałam, że ktoś, a raczej jakaś dziewczyna pytała się o coś.

- Cześć Leeyum. – odpowiedziałam i uśmiechnęłam się.

-Cześć Tori! – usłyszałam dźwięczny głos panny Peazer.

- Tak na wstępie masz pozdrowienia od Danielle. – czułam jak uśmiechał się do dziewczyny.

- Hej Dani! – odpowiedziałam i zachichotałam. – Też ją pozdrów.

- Okej, pozdrowię. Opowiadaj co tam u Ciebie ciekawego słychać. – powiedział ciekawy.

- Obecnie siedzimy sobie z Jacobem w Londyńskim hotelu i jemy lody. Justin za kilka godzin ma koncert i jestem wściekła, że jego dzisiejszym suportem będzie Becky G. – powiedziałam.

- Flirtuje z nim? – spytał i zamilkł na chwilę. – Jak to w „Londyńskim hotelu”? – zapytał.

-Normalnie. Justin ma trasę po europie. – westchnęłam i wstałam z kanapy, żeby zabrać resztę lodów. Jacob był temu przeciwny więc nałożyłam mu na łyżeczkę jeszcze trochę lodów i podążyłam do kuchni. – Macie dzisiaj wolne? – zapytałam już trochę zmęczonym głosem.

- Tak! -  krzyknął Liam a Danielle parsknęła śmiechem. – W którym hotelu jesteś?

- Daj spokój, dam radę tak… -nie dano mi skończyć.

- W którym?

Liam Payne we własnej osobie przyjechał po mnie i po mojego synka do hotelu, co skończyło się wylądowaniem Jake’a w ramionach Liama i wiwatem „ Wujek Li!”. Jake nie mówił jeszcze pełnych imion tylko sobie skracał. Liam miał to szczęście, że skrócił sobie tak jak reszta osób też się do niego zwraca.

Po dojechaniu do willi chłopaków byłam pewna, że są wszyscy, bo w domu było głośno. Weszliśmy do środka a wszyscy się na nas rzucili. Podzielili się na grupy po kilka osób. Pierwsza grupa rzuciła się na mnie a reszta na Jacoba, co chyba nie koniecznie mu się spodobało, bo miał łzy w oczach i chyba miał zamiar się zaraz rozpłakać. Wzięłam małego na ręce, przytuliłam go i posłałam reszcie przepraszający wzrok, a oni tylko lekko się uśmiechnęli. Przeszliśmy do salonu.

 

Gdy już się Jake oswoił się z zaistniałą sytuacją porwali go chłopcy a ja mogłam spokojnie porozmawiać z Danielle i Eleanor. Danielle zmieniła swój wygląd, a Eleanor nie zmieniła się prawie wcale. Dani zmieniła kolor włosów na ciemny i ścięła je. Wyglądała ślicznie. 

Dobrze nam się rozmawiało, gdy chłopcy bawili się cały czas z, jak to oni powiedzieli, „siostrzeńcem”. Niech im będzie. Nie miałam nic przeciwko temu. Pewnie ze trzy godziny później rozległ się dźwięk dzwonka do drzwi. Wszyscy spojrzeli na Harry’ego, a on podrapał się po karku i lekko uśmiechnął. Zmarszczyłam brwi. O co chodzi? Chwilę, później Harry wrócił z dziewczyną u boku. Jego ręka spoczywała na jej biodrze. Spojrzałam na twarz dziewczyny i uśmiechnęłam się lekko.

- Hej wszystkim. – powiedziała.

- Cześć. – odpowiedzieliśmy chórem.

-Lily to jest Victoria Beadles. Tori to jest Lily Collins, moja dziewczyna. – przedstawił nas sobie dumnie wypierając pierś, za co dostał od Lily kuksańca w bok. Reszta się zaśmiała.

-Cześć, Victoria, ale mów mi Tori. – uśmiechnęłam się do dziewczyny.

-Lily, miło Cię poznać. – puściła mi oczko.

Kojarzyłam ją z kilku filmów, które oglądałam, ale mimo to najbardziej z „Darów Anioła” i „Porwania” z Taylorem Lautnerem. Jest bardzo miła i ma świetne poczucie humoru. Po kolejnych dwóch godzinach dostałam sms’a. A właściwie mms’a. Dwa zdjęcia z takim oto podpisem. „Myślałaś, że Twój chłoptaś będzie Ci wierny?” Od… jak można było się domyśleć Becky. Wkurzyłam się nieźle. Nie tyle na Justina co na Becky, która prawdę mówiąc mogła wszystko ustawić. Jak się przyjrzałam, dojrzałam w tej dziewczynie Tlenioną Małpę z tancerzy Justina. Tak to jest bardzo możliwe. Byłam też zła na Justina, że jej nie odepchnął! 

Ugh!

- Victoria… wszystko w porządku? – wszyscy się na mnie patrzyli ale to Dani zadała pytanie.

-Tak. Nie. Nie wiem. –odpowiedziałam wściekła.

- Coś się stało? – spytał Niall.

- Nie. Jest okay. – wzięłam głęboki wdech, bo nie chciałam się wyżywać na niewinnych osobach.

-Chcesz odpocząć? Co wy na to, żeby pójść do kina? –spytała Lily i spojrzała na resztę. Wszyscy zgodnie pokiwali głowami na tak. No oprócz Malika.

- nie mogę, umówiłem się z Perrie. – odpowiedział i wzruszył ramionami. Przyjrzałam mu się ze zmrużonymi oczami. Był zły, bo miał zaciśnięte ręce na fotelu.

- Możemy wziąć ze sobą Jacoba? –Lily pytanie skierowała w moją stronę z lekkim uśmiechem na ustach.

-T.. tak. – wymusiłam uśmiech.

- Zabieramy małego skarba do kina! – krzyknął Styles i wziął małego podrzucając nim do góry. Złapał go a Jacob szepnął coś Harry’emu na ucho. Ten większy się uśmiechnął. – Panno Collins, zgadza się pani na baję? – spytał a Lily poprawiła włosy i zmarszczyła nos uśmiechając się szeroko po czym pokiwała głowa na „tak”.

Chwilę potem domu byłam tylko ja i Malik. Oparłam głowę o zagłówek kanapy i zacisnęłam mocno oczy, żeby się nie rozbeczeć. Znowu mi to robi? A zaledwie kilka tygodni temu powiedział mi, że jestem tą jedyną.

Poczułam uginanie się kanapy więc otworzyłam oczy i zobaczyłam obok siebie Zayn’a.

- Perrie mnie zdradziła. – jęknął na co ja wyprostowałam się i otworzyłam szeroko oczy. Zayn siedział tak jak ja przed chwilą z zamkniętymi oczami. – Tak mi przynajmniej powiedziała jej przyjaciółka. Nie potrafi trzymać języka za zębami. – westchnął. – Kocham ją, a ona tak mi się odpłaca. – wypuścił powietrze ze świstem i otworzył mi oczy.

- Czemu mi to mówisz? – spytałam.

- Pomyślałem sobie, że mogę Ci zaufać. – wzruszył ramionami a ja lekko się uśmiechnęłam.

- Dzięki. – odpowiedziałam.

- Czemu zrobiłaś się taka blada, kiedy odczytałaś sms’a? – zapytał i przypatrywał mi się uważnie. Spuściłam głowę i włączyłam dwa zdjęcia, które mi wysłano. Pokazałam je chłopakowi. – O cholera. – wymsknęło mu się.

-Właśnie, o cholera. – westchnęłam. – Chociaż tak naprawdę nie wiem, czy to nie było ustawione. Wiesz… bo jest taka dziewczyna, która chce rozdzielić mnie z Justinem. – zagryzłam dolną wargę i po chwili zorientowałam się, że Zayn patrzy na moje usta. – Zayn? – zapytałam i zmarszczyłam oczy. – Zayn? Co ty robisz? – spytałam kiedy chłopak zaczął przysuwać się do mnie. Moje serce zaczęło bić szybciej. Co on do jasnej cholery robi?! Złapałam się na tym, że patrzyłam na jego usta. – Zayn. – szepnęłam i wtedy poczułam jego usta na moich. Były delikatne, lecz po chwili się ode mnie odsunął. Patrzyłam to na niego to na jego usta, które wygięły się w zadziornym uśmiechu.

- Truskawkowy błyszczyk. – powiedział i oblizał swoje wargi. – Mmm.

W tamtym momencie nie wiedziałam co robię. Złapałam go za kark i przyciągnęłam do siebie wpijając się w jego usta. To było coś dziwnego. Coś… fajnego. Miałam satysfakcję z tego, że pocałowałam Zayna, robiąc na złość Justinowi. Byłam na niego wściekła i chciałam się na nim odegrać, za te kilka chwil kiedy całował się z innymi. I za to, że nie miał dla mnie ostatnio czasu. A to, że padło akurat na Zayna, było plusem. Świetnie całuje.

-Podobało mi się to. – powiedziałam zalotnie. 

_________________________________________________________________

Cześć!

Najpierw kilka spraw 'technicznych'.

Rozdział jest szybko, bo napisałam wcześniej :) Mam nadzieję, że cieszycie się z tego powodu ;)

Mam już połowę następnego rozdziału, albo już nawet 3/4 zależy jak kto patrzy :p ale jeśli będzie tu 5-8 komentarzy to dodam 26.08 ale jeśli nie dam rady, bo prawdopodobnie nie będzie mnie w domu to dodam 27.08 wieczorem, albo 28.08. 

a teraz reszta spraw. 

Podoba wam się taki przebieg spraw? 

Jak to się dalej potoczy?

Chcecie, żeby Tori miała "kochanka"? 

Chcecie, żeby to był Zayn?

Mam już połowę następnego rozdziału i myślę, że może wam się to spodobać, ale chcę poznać waszą opinie na ten temat ;)

Mam nadzieję, że miło się czytało! <3

Love ya all! Xx