II Rozdział 32 "Mamo, poznaj moją narzeczoną"

Obudziłam się o 10. Amb jeszcze spała. Nie chcąc jej budzić, zeszłam powoli z łóżka i poszłam na dół, a mianowicie do kuchni. Na dole nie było żywej duszy, pomijając Justina śpiącego w salonie na kanapie. Wzruszyłam ramionami i poszłam tam gdzie planowałam. Wstawiłam wodę na kawę, wyjęłam kubek, wsypałam kawę, cukier i usiadłam na blacie. Wzięłam sobie jabłko i wgryzłam się w nie. Do pomieszczenia wszedł Justin. Miał rozczochrane włosy i worki pod oczami. Podszedł do lodówki i wyjął butelkę wody. Wypił ją jednym tchem. Wyrzucił butelkę do kosza i spojrzał na mnie.

-Cześć skarbie – podszedł do mnie i chciał pocałować w usta ale ja odwróciłam głowę i trafiło na policzek.
-Co? Kacyk męczy? - powiedziałam i ugryzłam owoc.
-Proszę, ciszej – jęknął i złapał się za głowę.
-Dobra. Ty lepiej idź się umyć, bo walisz piwskiem – powiedziałam i zeskoczyłam z blatu, żeby zalać wodę.
-Ok – poszedł powoli.
-Justin, ściana! - krzyknęłam a ten odwrócił głowę do mnie ale cały czas szedł. I „bum”!, walnął. Ja zaczęłam się śmiać jak głupia. Podeszłam do niego, cały czas się śmiejąc.
-Nic Ci nie jest? - spytałam.

-Nic. - uśmiechnął się. Pomogłam mu wstać. - Ale przynajmniej Cię rozśmieszyłem – cmoknął mnie w usta i wyleciał na górę.

Pokręciłam głową z niedowierzaniem, jednocześnie się uśmiechając. Wzięłam kubek z kawą i poszłam na werandę, z której był zajebisty widok na jezioro. Uśmiechnęłam się i wzięłam łyk kawy. Nie mam pojęcia ile już tak siedzę. Ale słońce było już prawie w zenicie.

-Bu! - usłyszałam krzyk i szarpnięcie.

-Chris! Ty debilu! - krzyknęłam, gdy się odwróciłam. - Patrz, co narobiłeś! - jęknęłam i pokazałam na koszulkę. Była oblana kawą.

-Ups... - przyłożył rękę do ust, powstrzymując śmiech.

Przyznam, że wyglądał dość śmiesznie.

-Grr... będziesz to prał! - powiedziałam głośno.

-Nie ja. - powiedział przez śmiech.

-To niby kto?

-Pralka – wybuchnął śmiechem. Ja też nie wytrzymałam i dołączyłam do niego. Niby głupie, ale umie rozśmieszyć. Jeszcze jak to powie Christian to już w ogóle.

-Dobra, koniec, stop – spoważnieliśmy na chwilę i potem znów wybuch, niepohamowanego śmiechu.

-Na poważnie, stop – teraz to on powiedział ale na naszych twarzach cały czas były szerokie uśmiechy.

-Co tak ładnie pachnie? - niuchnęłam i poczułam ładny zapach.

-Jajecznica! - krzyknął i poleciał do kuchni. Zaśmiałam się i ruszyłam za nim. Przy kuchence stała Julia.

-Siemka – przywitałam się.

-Hej – uśmiechnięta spojrzała na mnie. Ja i Chris usiedliśmy przy stole.

-Co tam? - spytałam.

-Poznała, mega przystojnego Kubańczyka – do kuchni weszła Carmen.

-Spojrzałam na Jul i poruszyłam zabawnie brwiami, na co ona się zaczerwieniła.

-Przystojny?

-I to jak! - Car się zaśmiała a ja dołączyłam do niej.

-Gadanie – bąknęła Juli.

-Jak ma na imię? - zadałam kolejne pytanie.

-Max- uśmiechnęła się.

-Masz jego zdjęcie? - spytał Chris? Spojrzałam na niego zdziwiona. - Co?

-Nie, nic – zaśmiałam się w duchu i przeniosłam wzrok z powrotem na Julię.

-Mam.

-To pokaż.

-Nie.

-No weeeź – jęknęłam i zrobiłam do niej słodkie oczka.

-Dobra. - wyciągnęła telefon z kieszeni i pogrzebała w nim trochę. - Masz – podała mi go i było tam takie zdjęcie.

-Woow – wykrztusiłam i zagwizdałam. - Niezłe ciacho – puściłam jej oczko.

-No ba – ona mi zawtórowała.

-Pokaż mi – Chris wyrwał mi telefon. - Musi często chodzić na siłownie.

-W sumie 2 razy w tygodniu – odpowiedziała mu na niezadane pytanie.

-O czym gadacie? - do pomieszczenia wszedł Justin. Podszedł do mnie, przytulił od tyłu i cmoknął w policzek.

-O chłopaku Julii – odpowiedziała Carmen.

-Masz chłopaka? - uśmiechnął się.

-Tak – uśmiechnęła się.

-To on – Christian pokazał Maxa Justinowi.

-Gdzieś ty była, że go wyrwałaś? - zaśmiał się.

-Ja? Nigdzie. Sam się napatoczył – wytknęła mu język a my się zaśmialiśmy. 

-Siemka – do kuchni weszła Amber a zaraz za nią Carl.

-Hej – przywitaliśmy się.

Sobota minęła nam zajebiście. Po naszym „śniadaniu” poszliśmy nad jezioro. My z dziewczynami na początku nie chciałyśmy się kąpać i postanowiłyśmy się poopalać. Ale chłopcy wrzucili nas do wody. Była lodowata! No chyba, że tylko nam (czyt. dziewczynom) się tak wydawało, przez to, że byłyśmy rozgrzane.

Wyjechaliśmy stamtąd w niedzielę, po południu. Od razu pojechaliśmy do mnie, Gaby i Julii. Złożyło się tak, że wszyscy spali u nas.

***Miesiąc później, listopad***

Przez ten miesiąc nie działo się nic szczególnego. Justin i One Step oprócz mnie i Gaby, mieli już próby do trasy. Szczerze? To powinni dopiero teraz zaczynać, moim zdaniem. Ale jeśli Scooter uparł się, żeby jeszcze mieć dwa tygodnie wolnego w tym miesiącu, to proszę bardzo.

Już listopad a za miesiąc święta! Niby powinnam się cieszyć, ale wcale tak nie jest. Jasne super, bo spędzę je z Gaby, Pattie, dzieciakami i resztą, ale nie będzie najważniejszej osoby, Justina. Masakra...

Jest już chłodno dlatego dzisiaj ubrałam się tak. Zeszłam na dół i zrobiłam sobie śniadanie. Płatki z mlekiem. Wyjęłam miskę, wsypałam płatki, zalałam mlekiem i usiadłam do stołu, zjeść. Po skończonym posiłku, wstawiłam naczynia do zmywarki a sama poszłam do salonu. Włączyłam TV. Latałam po kanałach i zostawiłam na programie kulinarnym, a właściwie Jamiego Olivera.

-Hejka – na dół zeszła Julia.

-Siema – powiedziałam a ona dosiadła się do mnie.

-Co tam oglądasz ciekawego?

-Jamiego Olivera – odpowiedziałam i się uśmiechnęłam.

-No tak – zaśmiała się.

-A co tam u Maxa? -poruszyłam zabawnie brwiami.

-Przyjdzie dzisiaj. Nie masz nic przeciwko?

-No co ty. Justin z Chrisem przychodzą kiedy chcą, no to Max też chyba może, c'nie? - puściłam jej oczko.

-Dzięki – przytuliła mnie.

-Przytulaski beze mnie? - dołączyła do nas Gaby.

Wszystkie trzy posiedziałyśmy i poplotkowałyśmy trochę. No dobra, dużo. Nawet się nie zorientowałyśmy kiedy wybiła 15 i do drzwi zapukał Max.

-Ja otworzę! - krzyknęła Juli i pobiegła otworzyć. My z Gab się zaśmiałyśmy.

-Cześć dziewczyny – weszli przytuleni do siebie.

-Siemka doktorku – powiedziałyśmy razem. Dlaczego doktorku? Jest od Julii cztery lata starszy i jest na stażu w miejscowym szpitalu. Zaśmiał się. Usiedli obok nas.

-Co tam? - spytała Gaby.

-Spoko. Tylko w szpitalu urwanie głowy.

-Wyobrażam sobie. Dzieciaki teraz często chorują – zapomniałam dodać, że pracuje na pediatrii.

-Dobra. To my idziemy do mnie – Julia wstała i pociągnęła go na górę. Zaśmiałyśmy się ponownie.

-Jak się czujesz? - spytałam.

-Jest dobrze. Czasami mam nudności, ale ogólnie dobrze – uśmiechnęła się.

-To fajnie.

-Cześć – usłyszeliśmy głos Justina i Chrisa.

-Hejka – odwróciłyśmy się do nich z uśmiechami na ustach. Pocałowali nas w usta na powitanie i usiedli obok.

Siedzieliśmy i gadaliśmy. Naszą jakże ciekawą konwersacje na temat piłki koszykowej, przerwał nam mój telefon.

-Cześć Pattie, co chciałaś? - powiedziałam.

-Cześć. Jest może u Ciebie Christian? - spytała a ja spojrzałam na chłopaka, który pocałował w tym momencie Gaby w policzek.

-Jest. A co?

-Przekazałabyś mu, że ma gości? Przyjechała jego mama z siostrą. W tej chwili są u mnie.

-Spoko. To wszystko?

-Tak. Dzięki.

-Nie ma za co. Pa.

-Pa, pa. - rozłączyła się.

-Chrisiak, masz gości. - powiedziałam i odłożyłam telefon na stolik.

-Kogo?

-Mama i siostra wpadły w odwiedziny – wzruszyłam ramionami.

-Serio? Cait przyjechała? - na jego twarzy pojawił się mega uśmiech. - Gdzie są?

-U Justina. - odpowiedziałam a on spojrzał na Gaby.

-No leć. Dawno się z nimi nie widziałeś – pocałowała go w usta i się uśmiechnęła.

-Dzięki. - pocałował ja jeszcze raz. - Idziecie ze mną? - spojrzał na każdego z nas, ale najdłużej zatrzymał się przy swojej narzeczonej.

-Co? Ja muszę się przebrać, jak mam iść! - powiedziała podniesionym głosem.

-Tak jest ślicznie – cmoknął ją w czoło z uśmiechem na twarzy.

-No dobra. - westchnęła.

-A wy? - pytanie zwrócił do mnie i mojego chłopaka. Spojrzałam na niego.

-Czemu nie – wzruszył ramionami i wstaliśmy.

W domu Bieberów byliśmy 10 minut później. Weszliśmy i z salonu dało usłyszeć się rozmowy i śmiech, więc tam poszliśmy. Siedziała tam Patricia, Erin, Jeremy, Caitlin i jak przypuszczam pani Beadles.

-Caitlin! Mama! - krzyknął Chris i podbiegł do nich się przywitać.

-Dzień dobry – powiedzieliśmy we trójkę.

-Cześć – powiedziała Caitlin i spojrzała się na mojego chłopaka. - Justin! - uwiesiła się na jego szyi. Odwróciłam się w drugą stronę, Gaby poklepała mnie po plecach.

-Mamo, poznaj moją narzeczoną – powiedział dumnie Christian i przyciągnął ja do siebie.

-Ty jesteś tą słynną Gabriellą, o której Chris cały czas nawija? - jego mama się uśmiechnęła a on się zaczerwienił.

-Chyba tak. Ale proszę mi mówić Gaby – uśmiechnęła się.

-Dobrze. - odwzajemniła gest. - No niech Cię wyściskam! - przytuliła ją mocno. Gdy się oderwaliśmy, mama Christiana spojrzała na mnie.

-A ty to...?

-Przyjaciółka Gaby, Amy – powiedziałam i się uśmiechnęłam.

-A no tak! Przypominam sobie – uśmiechnęła się i podeszłą, aby mnie przytulić. Gdy już się ode mnie odsunęła miała dziwny wyraz twarzy. Potrząsnęła głową i na jej twarzy pojawił się uśmiech, ale już nie tak samo szczery jak kilka sekund temu.

-To też dziewczyna Justina – dodał Chris.

-A właśnie, gdzie Justin? - spytała Sandi, czyli mama Chrisa.

-Tu jestem – powiedział i wszedł z Caitlin.

-Jak ty wyrosłeś! - podeszła do niego i chwyciła za policzki. No wiecie, tak jak robią ciocie.

-Miło panią widzieć – uśmiechnął się i pomasował policzki. Podszedł do mnie i przytulił od tyłu.

-Jestem Caitlin – podeszła do nas i wystawiła rękę, żeby się przywitać. Miała szczery uśmiech na twarzy.

-Amy – uścisnęłam jej rękę i odwzajemniłam gest.

-Czego się napijecie? Kawy? - spytała Pattie i razem z Erin wstały.

-Tak – odpowiedzieli wszyscy oprócz Gaby.

-Ja poproszę sok – uśmiechnęła się do nich.

-Usiądźcie – Erin pokazała na kanapy. Tak jak powiedziała, tak też zrobiliśmy.

-To skąd jesteście? - spytała przyszła teściowa Gaby.

-Z Phoenix – odpowiedziałam.

-A czym się zajmujecie?

-Aktualnie, niczym. A ogólnie, tańcem.- odpowiedziała Gabriella.

-Rozumiem – uśmiechnęła się.

-A gdzie tata? - pytanie zadał Chrisiak.

-Nie mógł przyjechać. Sam rozumiesz, praca. - westchnęła.

***Trzy godziny później***

Pani Beadles to bardzo miła i sympatyczna kobieta. Strasznie jest podobna do Pattie. Polubiłam ją mimo że znamy się dopiero od kilku godzin. A co do Caitlin, hmm, jest miła, nie powiem.

-My już będziemy się zbierać. - powiedziała pani Sandi.

-Już? Byliście tak krótko – Pattie posmutniała.

-Tak 5 godzin to faktycznie krótko – zaśmiała się. - Nie bój, żaby. Jedziemy do Chrisa więc jutro możemy umówić się na jakieś ciacho, kawę i trochę poplotkować – puściła jej oczko na co z powrotem na twarzy Mallette pojawił się uśmiech.

-No dobra.

-Dojedziecie same? - spytał Christian.

-No pewnie. Tylko daj klucze. - wyciągnął je i rzucił mamie. - Dobra, to my już jedziemy. - pożegnały się i pojechały.

-My też już idziemy – powiedziała moja przyjaciółka. I tak jak rodzina Beadlesa, pożegnali się i wyszli. My z Biebsem poszliśmy do jego pokoju.

-Zostaniesz na noc? - JB szepnął mi do ucha.

-Nie mam piżamy ani nic – odwróciłam się do niego.

-Dam Ci jakąś koszulkę – uśmiechnął się. - A jak nie to i bez niej możesz spać. - poruszył zabawnie brwiami.

-Dobra. Ale śpię w koszulce – wytknęłam mu język a ten go ugryzł. - Ała! To bolało!

-Oj tam, oj tam – zaśmiał się i dostał ode mnie z poduszki. 

______________________________________________________________

Sandi Beadles (po lewej ale i tak pewnie wiecie) - Mama Christiana i Caitlin. Przyjaciółka Pattie.

Caitlin Bealdes - 19 lat. Siostra Chrisa, córka Sandi. Była dziewczyna Justina. 

Nowy rozdział! :D 

Podoba mi się ;) w miarę xD 

Wstawiam go już dzisiaj, bo naleciała mnie wena ;) <3 

Komentujcie! <3 jeśli możecie ;) one dodają weny <3 

Much love xxx