Rozdział 20 "Tylko Erin? Bez żadnego pani?"

Ten rozdział dedykuję Patrycji Waskiewicz ;***

_________________________________________________________________________________

Zobaczyłam Justina z białą różą w ręku. Oooo... jak słodko.

-Hejka – przywitał się.

-Cześć – pocałowałam go w policzek – Jesteś strasznie punktualny wiesz?

-Czasami się zdarzy – puścił mi oczko. Poszliśmy do jego samochodu. Jak na dżentelmena przystało otworzył mi drzwi. Wsiadłam do niego i po chwili on też zajął miejsce kierowcy.

-To jak, gdzie mnie zabierasz przystojniaku? - spytałam ciekawa.

-Mała zmiana planów. Najpierw kolacja a później kino.

-A na co idziemy?

-A to niespodzianka – uśmiechnął się.

-Z tobą i tak nie wygram – westchnęłam.

Jechaliśmy w ciszy, która nam wcale nie przeszkadzała. Atmosfera nie była napięta, było miło.

Po 10 minutach jazdy dojechaliśmy pod restaurację. Pod jedną z najdroższych restauracji w Stratford...

-Justin...

-Słucham? - spojrzał na mnie.

-Tu nie jest za drogo? Ja nie wzięłam za wiele pieniędzy...

-Przestań. Ja płacę. Zaprosiłem to płacę – wyszedł z samochodu i w mgnieniu oka znalazł się przy moich drzwiach.

Otworzył mi drzwi i wyciągnął rękę. Złapałam za nią i wyszłam. On dał kluczyki takiemu chłopakowi, który nazywa się parkingowy? Nie wiem, w każdym bądź razie odstawiał samochody na miejsca.

Udaliśmy się do środka. Wow... To najbogatsza restauracja w jakiej byłam! Jezu...

Młoda kobieta zaprowadziła nas do naszego stolika. Kolacja minęła nam bardzo fajnie. Z małym wyjątkiem... Justin zamówił małże a ja... nie wiedziałam jak się je je. Ale dzięki Biebsowi udało mi się. Są jakieś takie... dziwne. Dobra mniejsza... później pojechaliśmy do kina. Jak na złość Justin wybrał... horror. No wiecie co! Nie lubię ich oglądać. Są... straszne! Zresztą jak każde horrory.

Powiedziałam mu że nie wejdę na salę ale on się uparł i powiedział, że jak się będę bała to mogę się w niego „wtulić” jak on to ujął. Film był straszny! Jezu... cały czas siedziałam wtulona w niego zasłaniając twarz rękami. Kilka razy dostał w ramię... za śmianie się ze mnie. Nie cierpię horrorów.

-Masz mnie więcej na takie coś nie zabierać – powiedziałam gdy wychodziliśmy z kina.

-Dobra – zaśmiał się i po raz kolejny dostał w ramię – A to za co?

-Za niewinność i chęć to życia

-Śmieszne – odpowiedział – To co teraz spacer?

-No niby tak – uśmiechnęłam się. Poszliśmy do najbliższego parku. Rozmawialiśmy o trasie Justin'a, o jego planach na najbliższy miesiąc. Jak do tond nic nie wie o tym, że razem z Gaby, Amandą, Amber, Ryanem i Chrisem tworzymy grupę taneczną. Nie wiem kiedy się dowie... Właściwie to nikt oprócz nas nie wie...

-Zrobiło się chłodniej. Zatrzęsłam się, bo nie wzięłam sobie żadnej kurtki.

-Zimno Ci? - spytał Justin i zdejmował już swoją kurtkę.

-Troszkę – założył mi ją na ramiona – ale Tobie będzie zimno

-Wytrzymam – uśmiechnął się lekko. Ja włożyłam ręce do rękawów i zapięłam się. Od razu zrobiło się cieplej.

-Dzięki – cmoknęłam go w policzek, uśmiechnął się.

Po tym miłym spacerze odprowadził mnie pod dom.

-To teraz pytanko – powiedziałam stojąc na schodach.

-Taak?

-Będziesz teraz zapylał po wóz pod tą restaurację? - zaśmiał się.

-Coś ty. Wyśle się Kenny'ego.

-A no spoko- zaśmiałam się z nim.

-To co. Jutro wpadasz do nas na kolację?

-No, wolę z Twoją mamą nie zadzierać – zaśmiałam się. Powąchałam różę, którą mi dał– A kto będzie?

-Mama, Jazmyn, Jaxon, tata i Erin – to ostatnie imię wypowiedział z „niechęcią”. Można tak powiedzieć.

-Nie lubisz jej co? - spytałam, bo już nie wytrzymałam. Ach... tak ciekawość...

-Nie za bardzo. Nie wiem dlaczego... Wtrąca się w to co robię. Nie jest moją matką.

-Nie jest. Ale może stara się nawiązać z tobą bliższy kontakt. No nie wiem... Ej spójrz na mnie.- podniosłam jego podbródek – Spróbuj być milszy, pogadaj z nią... o błahych sprawach.

-Ymm... No dobra. Spróbuję.

-Ok. To co...

-Ja już będę leciał. Przyjść po Ciebie jutro?

-Nie. Dam radę. Tylko o której?

-O 17. Lecę. Pa

-To pa – pocałowałam go w policzek i poszedł.

Weszłam do środka. Od razu napadły na mnie dziewczyny. Powiedziałam im, że zaraz im wszystko opowiem tylko się przebiorę. Ubrałam jakieś dresy i za dużą koszulkę. Dziewczyny były wniebowzięte. Najbardziej spodobało im się to, że pożyczył mi kurtkę. Przez cały czas były uśmiechnięte. Camber poszła spać koło 22 a my jeszcze siedziałyśmy na dole, popijając gorącą czekoladę.

-Julia opowiadaj jak tam dzieciaki – powiedziałam do niej.

-A wiesz, ze dobrze – uśmiechnęła się – tylko tęsknią za wami – zerknęłyśmy z Gaby po sobie. Musimy ich odwiedzić.

-Niedługo ich odwiedzimy – wyprzedziła mnie Gabriella.

-Ej Julia a co byś powiedziała na to żeby się przeprowadzić? - spytałam

-Gdzie? Jak to ? - zaciekawiła się. Widać po jej wyrazie twarzy.

-Do nas. Tu masz większą szansę rozwinąć się w modelingu – odpowiedziała Gab.

-Ale... - zacięła się – Jasne! - krzyknęła a my ją uciszyłyśmy – A nie będę wam przeszkadzać?

-Co ty. Ten dom jest strasznie duży. Jak już zostaniesz sławna modelką i będziesz zarabiać kupę forsy to się wyprowadzisz – zaśmiałam się. Gadałyśmy tak jeszcze kilkadziesiąt minut. Właściwie to poszłyśmy spać po 2. Ale cii...

Obudziłam się o 11 godzinie. Późno ale się wyspałam. Wzięłam poranny prysznic i ubrałam się w dresy. Do wieczora nie mam zamiaru nigdzie wychodzić. Hmmm... A może by tak przećwiczyć układ? Dobry pomysł. To tak magnetofon tam jest i płyty też. Czyli nic nie muszę brać? Dobra tylko ręcznik. Puściłam Madcon – Beggin. Na początku nie wychodziło mi to za bardzo(chłopaki nam pokazywali na poprzednim treningu jakby co). Ale już później tańczyłam płynnie. Normalnie jak rybka w wodzie. W pewnym momencie w lustrze zobaczyłam odbicie Julii. No normalnie aż się przestraszyłam.

-Czy ty wiesz, która godzina? - spytała zła?

-Ymm... - poślizgnęłam się do ręcznika, na którym leżał telefon. Sprawdziłam godzinę – 16! naprawdę? - jezu, nawet się nie zorientowałam.

-Tak. Naprawdę. Teraz jazda się umyć – wzięłam ręcznik i wytarłam pot z twarzy. Przeszłam obok Jul. Spojrzałam na nią i się zaśmiałyśmy.

U siebie wzięłam prysznic, założyłam czystą bieliznę. Gdy wyszłam z łazienki w mojej garderobie siedziały dziewczyny.

-To teraz tak. Zobaczymy co ty tu masz – Gabriella przesuwała(wieszaki) ubrania póki nie znalazła czegoś odpowiedniego. Do tego jeszcze jakieś dodatki itd. W tym czasie Julia zrobiła mi lekki makijaż. Nie wiem czego one mnie tak szykują. Ubrały mnie w to:

(bez torebki).

-No jesteś gotowa – powiedziała Julia.

-Która? - spytała Gaby.

-16. 50 – odpowiedziała Jul.

-Dobra to ja się zbieram – schowałam telefon. Pocałowałam dziewczyny w policzki i wyszłam z domu. Punktualnie byłam pod domem Pattie i Justina. Zadzwoniłam dzwonkiem.

-Cześć – otworzyła mi Erin jak się nie mylę. Z rodziną Justina znam się od półtora miesiąca a jej jeszcze nie widziałam.

-Dzień dobry.

-Ty pewnie jesteś Amy.

-Tak

-Jestem Erin – podała mi rękę i się uśmiechnęła.

-Tylko Erin? Bez żadnego pani? - spytałam uśmiechając się.

-Tak – zaśmiała się – Proszę. Wchodź – przesunęła się aby mnie wpuścić.

-Jazmyn i Jaxon są w salonie? - spytałam zdejmując buty.

-Tak – uśmiechnęłam się i poszłam w odpowiednim kierunku. Trójka dzieciaków bawiła się klockami. Tak, dobrze widzicie trójka. Jazzy, Jaxo i... Justin. Dobry, starszy brat. To się chwali.

Podeszłam od tyłu do Jazmyn.

-Cześć myszko – przytuliłam ją od tyłu.

-Heej – zaśmiała się.

-Cześć Jaxon – pocałowałam go w czółko. Ten jedynie się uśmiechnął. Podeszłam do Justina i cmoknęłam go w polik – Hej

-Cześć, cześć – odpowiedział.

-Odzyskałeś samochód? - spytałam i usiadłam na kanapie obok nich.

-Czekaj – dopasował jakiegoś klocka do reszty – Co mówiłaś?

-Twój Rang Rover stoi w garażu czy przed restauracją? - zaśmiałam się.

-W garażu – uśmiechnął się i wrócił do swojego zajęcia. Zaśmiałam się. 18-latek a zachowuje się jak dziecko. Jazzy usiadła obok mnie.

-Jak dzieci – pokręciła głową – jak dzieci – zaśmiałam się na jej słowa.

-Dokładnie – potwierdziłam i obie się zaśmiałyśmy.

-Co was tak śmieszy? - spytał Juss.

-Nic, nic – powiedziałyśmy obie. To nie możliwe żeby ona miała tylko 5 lat. Nie możliwe. Ona pewnie jest mądrzejsza od połowy 9-cio albo 10-cio latków.

-Ymm. Okayy – przedłużył.

Resztę wieczoru spędziliśmy na jedzeniu kolacji i rozmawianiu. Pattie pokazała mi album ze zdjęciami gdy Justin był mały. Był taki słodziutki, no i nadal jest, ale wtedy bardziej. Do domu wróciłam po 20. Nie wiem dlaczego Bieber nie lubi mamy Jazzy i Jaxona. Jest sympatyczną kobietą. Spać poszłam po 22. 

_________________________________________________________________________________

Przepraszam za długą nieobecność :)

Ale ostatnio nie miałam wesoło ;( Ale mniejsza.

Mam do was prośbę. Mogłybyście się podpisywać imieniem, pseudonimem, nickiem w komentarzach? 

Jeśli chciałabym  dać dedykacje to bym wiedziała komu :) 

Z góry dzięki ;***

Miłego czytania:)

Jeśli macie jakieś sugestie co do opowiadania to zachęcam, żeby ja przedstawić ;)